ενδοκόσμιος

-α, -ο

1. αυτός που ανήκει στον κόσμο ή είναι γνωστός από εμπειρία (σε αντίθεση με τον υπερκόσμιο)

2. (ουδ. ως ουσ.) το ενδοκόσμιο

οτιδήποτε υπάρχει σ' ένα αντικείμενο ή έννοια και δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όριά της.